Το νερό, η διαμάχη και η εμπορευματοποίηση...

Η διαρκής εμπορευματοποίηση ενός πολύτιμου φυσικού αγαθού, όπως το νερό, κρύβεται πίσω από τον «πόλεμο» που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες μεταξύ της ΕΥΔΑΠ και του Δήμου Κερατσινίου - Δραπετσώνας. Συγκεκριμένα, η ΕΥΔΑΠ διέκοψε την Τετάρτη την υδροδότηση σε πάρκα, σιντριβάνια και ένα πάρκινγκ, διότι παραμένει απλήρωτη εδώ και πολύ καιρό, ενώ πέτυχε τη δέσμευση των λογαριασμών του δήμου, με την εξαίρεση αυτού της μισθοδοσίας, σύμφωνα με όσα αναφέρει σε ανακοίνωσή της. Παράλληλα κατηγορεί το δήμο ότι «επιβάλλει, αυθαιρετώντας προκλητικά, αστρονομικά τέλη διέλευσης και τέλη χρήσης δικαιώματος αγωγών αποχέτευσης, ύψους 14.000.000 ευρώ τον χρόνο, και απαιτεί να μην πληρώνει για το νερό που του δίνει η ΕΥΔΑΠ».
Αντίθετα, ο δήμος κατηγορεί την ΕΥΔΑΠ ότι η διακοπή της υδροδότησης έγινε σε νηπιαγωγεία, ΚΑΠΗ και χώρους κοινωνικής φροντίδας και καταγγέλλει την εταιρεία ότι «πάγωσε» τους τραπεζικούς λογαριασμούς για τη μισθοδοσία των εργαζομένων του δήμου.

Οπως και αν έχει το ζήτημα η πραγματική αλήθεια φαίνεται πως προκύπτει από την ίδια την ανακοίνωση της ΕΥΔΑΠ, σύμφωνα με την οποία, τα χρέη των δήμων προς αυτήν ξεπερνούν τα 350 εκατ. ευρώ. Και, βέβαια, η υπό πλήρη ιδιωτικοποίηση ΕΥΔΑΠ, πίσω από το θόρυβο που έχει ξεσηκώσει τελευταία δεν επιδιώκει απλά οι δήμοι να αποπληρώσουν αυτά τα χρήματα, αλλά κυρίως να παραδώσουν - όσοι δεν το έχουν κάνει ακόμη - τα δίκτυά τους σε αυτήν για να την κάνουν ακόμη πιο κερδοφόρα, προς όφελος βέβαια των υποψήφιων ντόπιων και ξένων «επενδυτών». Να μετατρέψουν, δηλαδή, το νερό που πληρώνουν ήδη πανάκριβα οι λαϊκές οικογένειες σε χρυσάφι για το μεγάλο κεφάλαιο...